dostępność jest właściwością, dzięki której możliwie największa liczba osób może w równym stopniu korzystać z usług, produktów, programów terapeutycznych oraz rehabilitacyjnych, wytworów kultury, rozwiązań organizacyjnych i społecznych. Dzięki dostępnej przestrzeni publicznej osoby z niepełnosprawnością mogą być równoprawnymi członkami społeczności.
Jak wskazują badania i analizy szacunkowe, około 30% polskiego społeczeństwa doznaje trwałych lub czasowych ograniczeń w codziennym funkcjonowaniu. Są to zarówno osoby, u których zdiagnozowano lub orzeczono czasowe albo stałe niepełnosprawności (fizyczne, sensoryczne, psychiczne), ale także i te które znalazły się w trudnym położeniu życiowym. Szczególną grupę osób stanowią osoby starsze, u których w sposób naturalny rośnie z wiekiem ryzyko zaistnienia ograniczeń w funkcjonowaniu. Dla wszystkich tych grup dostępność może stanowić kluczowy element dla osiągania dobrej jakości życia, ich inkluzji w życie społeczne oraz osiągania największej możliwej niezależności.
Oczywiste wydają się być obecnie uniwersalne rozwiązania umożliwiające podstawowe funkcjonowanie różnych osób z przestrzeni publicznej – dostępny transport miejski, krajowy i międzynarodowy, ulice i budynki bez barier, inteligentne mieszkania, możliwość pozyskiwania informacji i komunikowania dostosowana do cech osób z nich korzystających, powszechność kompetencji podstawowych związanych z dostępnością u wszystkich obywateli oraz kompetencji specjalistycznych – u profesjonalistów. Europejska rzeczywistość wymaga nadal podejmowania szeregu działań mających zwiększyć dostępność. Ważną rolę w tym procesie może odegrać terapeuta zajęciowy. Jest to zawód asystujący jednostkom i grupom w codziennych zajęciach. Ponadto, złożoność ludzkich problemów wymaga często nawiązania współpracy interdyscyplinarnej i interprofesjonalnej, tworzenia stałych i doraźnych zespołów, które mogłyby podjąć się próby wieloaspektowego ujęcia owej złożoności oraz wspólnego poszukiwania trafnych i skutecznych rozwiązań.
Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, oraz Uniwersytet SWPS mają zaszczyt zaprosić Państwa do udziału w 3. Międzynarodowej Konferencji Naukowo-Szkoleniowej „Innowacje w terapii zajęciowej. Dostępność jako przestrzeń współpracy interdyscyplinarnej i interprofesjonalnej”. Przedmiotem naszych poszukiwań badawczych i dyskusji będą następujące zagadnienia:
Głównym celem konferencji jest popularyzacja wiedzy o dostępności, wymiana doświadczeń i osiągnięć naukowców oraz praktyków zainteresowanych tą tematyką w aspektach: nauki o zdrowiu, naukach społecznych, terapii zajęciowej, projektowaniu, architekturze, technologii drewna. Upowszechnianie tej wiedzy powinno prowadzić do tworzenia nowych kierunków badań naukowych w tych obszarach, wspierać i zwiększać konkurencyjność i innowacyjność przemysłu oraz dostępność miast i regionów Unii Europejskiej, zwracając szczególną uwagę na potrzeby osób starszych. Ważnym aspektem konferencji jest nauczenie i zapoznanie młodych naukowców (studentów i doktorantów) z metodami teoretycznymi, eksperymentalnymi i symulacyjnymi wykorzystywanymi do badania tych zagadnień.
Osoby zainteresowane udziałem w konferencji są proszone, w terminie od 10 stycznia do 12 lutego 2020 roku (wystąpienie ustne lub poster) albo do 15 lutego 2020 roku (udział bierny), o wypełnienie formularza zgłoszeniowego, który znajduje się w zakładce „rejestracja”.
Udział w konferencji jest bezpłatny.